Odwiedziny ducha podczas wyjscia z ciala

[atalia]

W Twoim śnie, Anima, uderzyło mnie jedno. Jakis czas, może dwa lata, po śmierci mojego syna, mialam sen, w którym szedł on w grupie jakichś ludzi, był ubrany w coś w rodzaju mundurka z przewagą bieli i nosił okulary w grubych oprawkach ( w życiu mial dobry wzrok i nigdy okularów nie nosił ). Zdziwiona zapytałam go: "Synu, co ty tu robisz?" . Rafał spojrzał na mnie z lekkim uśmiechem i powiedział : " Chodzę do szkoły", po czym oddalił się.
Hm... daje do myslenia.

[atalia]

Własnie przypomniały mi sie szczegóły tego snu - syn był własciwie ubrany na ciemno, ale na dłoniach miał białe rękawiczki. W życiu fizycznym nigdy rękawiczek nie nosił, nawet zimą. We śnie był też schludnie ostrzyżony, a naprawdę nosił albo włosy prawie do pasa, albo łysinę, jako człowiek zbuntowany. Czyli jego powierzchowność była we śnie diametralnie różna od tej, którą miał za ziemskiego życia.

[anima]

Ten sen rzeczywiscie pomaga wiele wyjasnic, np sytuacje duszy po smierci osoby niewierzacej i mozliwosc poznania Boga. Najpierw poczeka sobie w poczekalni az troche zmieknie jej niewiara i byc moze troche spokornieje a potem uzyska wspaniala mozliwosc poznania Boga w szkole duchowej. Czyli Bog nikogo nie zostawia samemu sobie . Poczeka az dusza wysle do Niego znak a On jej pomoze. I tak dziala swiat duchowy takze tu na Ziemi. Musimy prosic swiat duchowy o pomoc w naszych zyciowych problemach i sytuacjach...a swiat duchowy czyli wszelcy pomocnicy duchowi tylko czekaja na to aby ich poprosic i aby mogli dzialac...

Nikita, dokladnie tak zrozumialam sny o niej - ze przedstawiaja sytuacje duszy po smierci - osoby wierzacej tylko w istnienie materii.
Ona byla dosc uparta osoba, uwazajaca, ze wie lepiej, wiec nie mialo sensu, zeby w czasie trwania naszej przyjazni - opowiadac jej o swiecie ducha i o Bogu.

Poszla "tam" i przeczekala swoje w tej ciemnosci i samotnosci (bylo tam kilka innych osob, ale nikt sie z nikim nie komunikowal, wszyscy byli jakby - zajeci swoim smutkiem i nieswiadomi, gdzie sa).
We snie po dwoch latach, jako zakonnica, chodzaca do szkoly "wiedzy o Bogu", byla w bardzo dobrej formie. Po prostu, juz byla mieszkanka tego swiata.
Teraz przypomnial mi sie jeszcze jeden szczegol tego snu.. Jest on zwiazany z jej przekorna natura..
Zajrzalam wlasnie do zeszytu, w ktorym zapisalam ten sen...Tu dokladna tresc:

"Rozmawiam z S. Jest zakonnica ubrana w czarny habit. Chodzi do szkoly (prowadzonej przez zakonnice?) - w ktorej mowi sie duzo o Bogu.
S. opowiada mi o tym, jak to - na opowiadania nauczycielki o dobrym Bogu, zapytala ja o zlego Boga.
S. byla najwyrazniej rozbawiona tym, ze sprowokowala nauczycielke przekornym pytaniem."

Po przebudzeniu pomylalam sobie, ze to wlasnie jest cala S.
Nie byla nigdy pokorna, zawsze miala swoje zdanie, byla asertywna i nie dala sie latwo przekonac, uwielbiala sie przekomarzac.
Pomyslalam sobie, ze mimo, iz jestesmy tam niematerialni, zachowujemy jednak jakis swoj rdzen osobowosci.

[Krzysztoff]

Moja przyjaciolka zmarla dawno temu. Mialam nadzieje, ze pojawi sie we snie i czegos sie dowiem.
Mialam na poczatku bardzo krotki, niejasny sen, widzialam ja w jakims ciemnym pomieszczeniu, byla bardzo smutna, wszystko tam bylo czarne.

Dopiero 2 lata po jej smierci mialam sen, w ktorym ze mna porozmawiala.
Byla ubrana jak zakonnica.
We snie myslalam, ze ona zyje, tzn. ze nadal zyje fizycznie.
Zdziwilam sie bardzo, widzac ja w tym habicie, bo byla ateistka (gdy sie przyjaznilysmy, nigdy nie poruszalam z nia tematu Boga, bo znajac ja, wiedzialam, ze by mnie tylko wysmiala).
Wygladala na zadowolona.
Powiedziala do mnie - CHODZE TERAZ DO SZKOLY, W KTOREJ UCZE SIE O BOGU.

Po przebudzeniu bylam pewna, ze bylo to realne spotkanie naszych dusz.
W tym pierwszym snie chyba widzialam ja oczekujaca gdzies (byly tam tez inne postacie, pewnie tez czekajace na cos).
Jako zatwardziala materialistka nie wierzaca w zycie po zyciu i istnienie duszy, musiala pewnie swoje przeczekac, nim uwierzyla, ze istnieje Bog i zycie wieczne.

Serdecznie pozdrawiam

Bardzo ciekawa i inspirująca historia, dziękuję

[anima]

Jakis czas, może dwa lata, po śmierci mojego syna, mialam sen, w którym szedł on w grupie jakichś ludzi, był ubrany w coś w rodzaju mundurka z przewagą bieli i nosił okulary w grubych oprawkach ( w życiu mial dobry wzrok i nigdy okularów nie nosił ). Zdziwiona zapytałam go: "Synu, co ty tu robisz?" . Rafał spojrzał na mnie z lekkim uśmiechem i powiedział : " Chodzę do szkoły", po czym oddalił się.

Witaj Atalia,
najwyrazniej dusze zmarlych zostaja poddane edukacji po tamtej stronie. Moj sen tez to sugeruje.
Mysle, ze moj sen ukazal mi kolezanke ubrana w habit zakonnicy - zeby zasymbolizowac jej zupelna przemiane - w dusze zafascynowana swiatem duchowym i Bogiem.
Twoj sen chyba chcial pokazac, ze Twoj syn w swiecie duchowym jest pilnym uczniem w szkole wiedzy duchowej.

[atalia]

Dziękuję, Anima. Ten sen odczytałam podobnie jak Ty.

[fruwla]

Hej Anima, witaj.
ja tez tobie dziekuje , ze podzielas sie z nami, tym fascynujacym przekazem sennym.
Piekny i wartosciowy podarunek otrzymalas od ducha twojej kolezanki S.

[Wiatr1000]

Nadto nie jesteś na tym forum przez przypadek, przypadki nie istnieją.

Dziwnie mi się to czyta patrząc na mnie i moje miejsce na tym forum

Co do snów miałem sen kiedy spotkaliśmy się wszyscy w moim mieszkaniu i wychodząc na korytarz by przywitać kolejnych gości widziałem zmarłego dziadka razem z żyjącą babcią. Podchodząc z ojcem do nich dziadek chciał mnie złapać pod rękę by wejść lepiej po schodach a ja z krzykiem mówiłem: "przecież ty nie żyjesz!"

[fruwla]

Witam wszystkich!

Przerwal go rozpaczliwy krzyk kogos, kto byl okropnie przerazony: "POMOCYYY!!!"
Slyszalam ten krzyk obok mnie..

czy potem pomoglas, Anima?

[neuron]

dwa razy miałem coś w rodzaju obee

ale nic typowego z tego co czytałem w książce monroe czy w ogóle w necie

to bylo jak próba wyjścia z ciała i to za kazdym razem nie ja sam to robilem tylko "coś" mnie próbowało wyciągnąć
jeden raz ktos trzymał mnie za reke ,ewidentnie .....widziałem postac kogos ....

i dziwne było w tym to że czułem że jest to ktoś mi bliski .......

mimo ze jestem pewien ze to mialo miejsce to nie wykluczam ze zasypialem itp

aha za kazdym razem to mialo miejsce w ciągu dnia , zadne tam nocne zmory
bialy dzien godz 14 .......

dziwne to wszystko