Forum Spirytystyczne

vinitor pisze:Rzuca się mnie lwom na pożarcie, nieustannie wygarnia, że na niczym się nie znam a ile z moich pytań doczekało się odpowiedzi. Nawet krótkie posty dostają kopa i kwituje się wymijającymi odpowiedziami i to tak skromnymi , jakby dopadły je galopujące suchoty.

Jeśli tak jest, to zastanów się dlaczego tylko Ty użalasz się na tak złe traktowanie.

Znowu nie odpowiedziałeś na moją uwagę merytorycznie,tylko wymijająco.
Przyganiał kocioł garnkowi...

Chciałbym zobaczyć jak współcześni widzą świat oparty na odruchu pomagania w skali masowej

Masz na myśli np. pomoc powodzianom? Bo to jest w jakimś sensie pomoc masowa. Z inicjatywą takiej pomocy powinny wychodzić takie instytucje, które mają masowy zasięg (i na początku afer i katastrof np. media taką pomoc organizują). Myślę jednak, że przeciętny spirytysta (generalnie każdy człowiek ) powinien skupić się na tej najmniejszej, codziennej pomocy. Niewidomemu pomóc przejść przez ulicę, porozmawiać z zasmuconą sąsiadką, doradzić przyjacielowi w rozwiązaniu problemu, w wieku dojrzałym (jeśli wymaga tego sytuacja) wspierać rodziców etc. etc.

Pytanie:czy Matka Teresa była altruistką czy egoistką?Jeżeli uczyniła tyle dobra wyłącznie z myślą o zbawieniu duszy,to czy można jej przypisać wyłącznie altruizm?

atalia pisze:Jeżeli uczyniła tyle dobra wyłącznie z myślą o zbawieniu duszy,to czy można jej przypisać wyłącznie altruizm?

Nie wydaje mi się. To byłby instynkt samozachowawczy ubrany w religijne formy, a nie altruizm. Trzeba robić wszystko, żeby ludzie byli świadomi tego co robią, a nie działali według zasady: "Czyń dobrze to pójdziesz do nieba i będziesz się cieszył życiem wiecznym, nie czyń źle, bo pójdziesz do piekła potępiony na wieki". Nie mówię, że efekty takiego działania są złe, ale niedobrze jest, aby powodem był zakorzeniony w człowieku strach przed śmiercią i cierpieniem.
Wydaje się jednak, że czynienie dobra daje po prostu radość i nie ma w tym nic złego, to nie jest egocentryczne. Przypomnijmy sobie te chwile, kiedy dawanie prezentu sprawiało nam większą przyjemność niż otrzymywanie;)

Oj tak,ogromną przyjemnosć sprawia mi dawanie pieniędzy żebrakom,jednakże zawsze przy takiej okazji zastanawiam się ,czy nie robię tego przypadkiem własnie po to,aby sobie zrobić przyjemność,czyli z pobudek egoistycznych.

Nie popadajmy w skrajność
Jeśli sprawia Ci radość udzielenie komuś pomocy, nie możesz oskarżać się o egoizm, bo właśnie na tym polega prawdziwe szczęście - dzielenie się z innymi.

W momencie, gdy przyczyniasz się także do czyjegoś szczęścia, o egoizmie nie ma mowy. Inną sytuacją by było, gdybyś, np. świadomie ofiarowała biedakowi pieniądze w sposób upokarzający go, a mimo to, Ty miałabyś satysfakcję z podarunku - egoizm w czystej postaci