ZabaZaba pisze:soldado pisze:
Nad Twoim wpisem nie mogę przejść obojętnie...
,,Oby jak najszybciej'' ....- Dlaczego???
Bardzo proszę odpisz tutaj, nie zamykaj się w sobie.
Wiem, że to trudne, ale jesteś tutaj anonimowo, proszę napisz.
uspokoję Cię, że samobója nie planuję
a dlaczego? a bo od zawsze czuję, że na coś czekam, na jakieś nietypowe wydarzenie, które zmieni porządek świata... jakby to nie zabrzmiało. Dodatkowo, kolejne doświadczenia życiowe, odejście syna, chyba starzenie się i zauważanie, że nie chce mi się już wielu rzeczy, które mnie kiedyś ekscytowały, plus uświadomienie sobie, że w sumie nie muszę - to wszystko sprawia, że czekam na swoje spotkania i najbardziej obawiam się, że może ich nie być, bo może niczego nie być.
No i uspokoiłaś mnie... bardzo.
Czekasz na coś, co już ma miejsce.
To dzieje się już w chwili obecnej.
Zmiana jest nie zauważalna dla Ciebie i z tego powinnaś się cieszyć, a jest zauważalna dla wielu innych osób... niestety.
Będziesz żyć jeszcze wiele lat i doczekasz późnej starości.
Jeszcze będziesz się cieszyć życiem, ale tego nie napiszę dlaczego... domyśl się.
Będziesz jeszcze szczęśliwa i żyć jego pełnią.
Żadnych nie widzę poważnych chorób... każdemu wedle zasług.
A Twój Syn zawsze będzie i jest przy Tobie.
I jeszcze to mam napisać...
Zwracaj się zawsze do Niego głośno, pytaj mów co chcesz wiedzieć.
Otrzymasz od Niego zauważalny znak, zauważalną odpowiedź ZAWSZE.
Gubią nas nie tylko wyobraźnia ale i zwodzenie komu i w co uwierzyć. Niedawno zmarły z rodziny powiedział mi ciekawą rzecz - "Niedługo wszyscy się spotkamy". Każdy samodzielnie musi dojść do prawdy, dlatego swoich myśli nie rozwijam, by jej nie narzucać.