Żyj zdrowo i pomagaj innym , pomysł na pomaganie

[Nikita]

Oczywiscie, ze sie upewnilam... te organizacje z Indii znam bardzo dobrze...Skad w Tobie tyle podejrzliwosci?

[Mirek]

Być może stąd: "Ślij SMS-a z napisem POMAGAM na numer xxxx. W ten sposób pomagasz chorym dzieciom. Koszt tylko 1.23zł." Ślij jak najwięcej, a Państwo zarobi sobie na vacie W normalnych krajach takie smsy są zwolnione z podatku VAT.

[Xsenia]

Skad w Tobie tyle podejrzliwosci?

A choćby i stąd:
viewtopic.php?f=16&t=2522&p=40328#p40328
I jeszcze stąd:
http://gdansk.naszemiasto.pl/artykul/tr ... id,tm.html
http://www.tvn24.pl/wiadomosci-z-kraju, ... 87172.html
http://www.polskatimes.pl/artykul/42209 ... ,id,t.html

Jest pełno ludzi, którzy są zdolni wykorzystać chęć pomocy innym i na tym zarabiać krocie. Nie można myśleć " a wyślę SMSa i będę święta bo pomogłam". I nie przejmować się czy te pieniądze rzeczywiście trafiły tam gdzie trzeba. Trzeba pomagać świadomie. Najpierw upewnić się, czy fundacja jest zarejestrowana i czy rzeczywiście zbiera na cel, o którym pisze. To zabiera niewiele więcej czasu, ale ma się pewność, że się naprawdę pomaga, a nie nabija kasę oszustom.

[Nikita]

To, ze istnieja organizacje nieuczciwe to ja dobrze wiem. Dlaczego myslisz, ze ja tego nie sprawdzam? Kazdy czlowiek sie juz sparzyl i wyciagnal wnioski z doswiadczen. Ale nie oznacza to, ze wszyscy ludzie i wszelkie organizacje sa nieuczciwe.

[karolina86]

Nikita gratuluje postawy i fajnie ze sie tym podzielilas.

[gaba75]

Tak, jak też jestem za tym, by ludzie ludziom pomagali. I wcale nie uważam, że byłoby nudno, gdyby wszyscy się szanowali i kochali, miłością ogólnoludzką, rozumieli sytuację innych, bo już o miłości dwojga osób to osobny temat.


Nikita, tak trzymaj.

Ja dostaję kopa solidnego, ale pomagam, mimo wszystko.

Teraz właśnie prawdopodobnie będę miała sprawę w sądzie. Policjant zastraszył mnie, że mi dzieci odbiorą. Na szczęście to dopiero drugi policjant, który mnie zastraszył, bo do tej pory, zawsze trafiałam na porządnych policjantów. Ale ja się nie dam. Idę do walki.
Ten co mnie spłodził kiedyś mówił, że walczę z wiatrakami, sugerował mi, że mam się powiesić, czyli generalnie według niego poddać się bez walki. Żyję i jestem szczęśliwa, że mam dzieci i będę o nie walczyć, jak lwica.
A jeszcze była mowa do mnie, że kto mieczem wojuje od miecza ginie. Tak więc ja powiem, zgiń przepadnij zmoro nieczysta albo się wyczyść, popraw, napraw żołnierzyku, co zepsułeś w moim życiu, Ty i Twoje dwie kobiety, rozwiń się i przestań żyć moim życiem a weź się za swoje. Artysta się znalazł. Potrzeba mu muzy. Nie pozwoli mi ułożyć sobie życia, bo jest zazdrosny o mnie jak Hitler o swoją siostrzenicę. To jest chore, bardzo chore. Za każdym razem robi wszystko, bym tylko nie znalazła kogoś kto pokocha mnie i dzieci. Mężczyzny silnego. A ja jestem pewna, że znajdę swą miłość, jeszcze w tym wcieleniu. I że będę szczęśliwa. Bo jak każdy człowiek na tej ziemi, zasługuję i ja na miłość. Na normalny dom.

[gaba75]

I wiem to dobrze, że gdybym miała kogoś kto zrozumiałby moją sytuację w jakiej się znalazłam, pewnie byłoby mi o wiele lżej. Wszyscy się boją tego trójkąta. Rozumiem. Ta co mnie spłodziła, była urzędniczka, ta co jest tą trzecią, miała czerwona książeczkę, a ten co mnie spłodził, obwinia mnie za to, że uważa iż musiał się żenić i ze to moja wina, bo się urodziłam i nie zrobił kariery w wojsku. Według niego ja mam stać na baczność przed nim. I według niego nie mam prawa do radości miłości zrozumienia i szacunku, lecz mam prawo i obowiązek być cicho. A takiego wała......

Przepraszam,że opisuję swoje emocje, ale gdzieś muszę opowiedzieć o tym co mnie spotyka. Każdy powinien mieć prawo do tego by się swobodnie wypowiedzieć. I aby go zrozumiano.

[gaba75]

Dlatego napisałam w tym temacie, ponieważ mam nadzieję, że może ktoś zrozumie, jak się czuje człowiek, który nie jest szanowany przez swoich bliskich. Który robi wszystko co w jego mocy, by było dobrze, a to jest po prostu oceniane w kategoriach zła.

Co w tym złego, że rozwijam dzieci, że nie robię im krzywdy, ale uczę poszanowania do ludzi i ludzkiej pracy, a moje starania są po prostu niszczone jednym ruchem trójki ludzi, którzy uważają ze nie powinnam się była urodzić, dlatego, że im byłam i jestem przeszkodą ze względu na to, że mam odmienne zasady, jakimi się kieruję w życiu. Polityka..... Skoro z nich tacy politycy i żołnierze, to powinien wiedzieć, że rywal ma prawo bronić siebie i swego mienia a tym samym i Ojczyzny. Bo jestem patriotką.

[gaba75]

To na tyle i dzięki za uwagę

[soldado]

Gaba75 napisała:

Ta co mnie spłodziła, była urzędniczka, ta co jest tą trzecią, miała czerwona książeczkę, a ten co mnie spłodził, obwinia mnie za to, że uważa iż musiał się żenić i ze to moja wina, bo się urodziłam

Nie tylko Ty jedna masz takie doświadczenia.
Moja matka od małego znęcała się nade mną psychicznie i fizycznie.
To były czasy, kiedy o tych sprawach nie mówiło się tak otwarcie jak teraz.
Spytałem ją kilkakrotnie, co jej zrobiłem ?
usłyszałem, że moja wina jest, bo się urodziłem.
Wcześniej usunęła 7 razy ciążę, a będąc ze mną w 8 miesiącu ciąży, rzucała się po schodach, aby poronić.
Mój ojciec kompletnie mną się nie interesował...
Gdy byłem starszy robiła mi wszędzie obciach, uciekałem 3 razy z domu, trafiałem do Policyjnej Izby Dziecka... Długo by opowiadać.
Myślę, że miałem takie same doświadczenia jak Ty.
Mając naście lat, szedłem po 22 giej ulicą, wysiadłem właśnie z ostatniego kursującego autobusu.
Miałem dość, myślałem o samobójstwie, byłem wściekły na Boga, zacząłem wyzywać Go najgorszymi słowami i pytać, dlaczego ja mam takich walniętych rodziców ?
Gdy tak krzyczałem, ,,KTOŚ'' powiedział obok mnie, spokojnym stonowanym głosem: ,, przecież sam sobie takich wybrałeś''
Stanąłem jak wryty...
Byłem trzeźwy, a na ulicy nikogo nie było.
Wtedy pierwszy raz usłyszałem swojego Opiekuna.
Uspokoiłem się, zacząłem o tym wiele dni myśleć...
Wtedy tylko wymyśliłem, że coś w tym jest.
Po wielu latach dopiero nadeszło wytłumaczenia.
Całe swoje życie planujemy jeszcze przed narodzinami, w tym wybieramy swoich rodziców.
Mamy w tym swój cel, o którym nie pamiętamy, gdy się wcielamy.
W ten sposób uczymy się, jak być dokładnie innymi osobami, niż ci nasi pseudo rodzice
Trzymam za Ciebie kciuki, byś dała radę i po jakimś czasie im pokazała, jak wiele stracili....